ျမန္မာလူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းက ဆရာဟုခၚဆုိရာတြင္
ဆရာျဖစ္သင္တန္းတစ္ခုခုက ဆရာျဖစ္သင္တန္း ဆင္း လက္မွတ္တစ္ခုရရုံျဖင့္ ထုိသူကုိဆရာဟူ၍မသတ္မွတ္ ။ စာေပသင္ၾကားမႈအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း
ျပဳရုံမွ်ႏွင့္လည္း ဆရာဟူ၍ မရည္ညႊန္း မေခၚဆုိ ။ ျမန္မာ့ လႈ႕ေဘာင္အဖြဲ႕
အစည္း တြင္ ဆရာဟူ၍ အမည္ခံ ထုိက္ရန္ ခဲယဥ္း၏ ။
ျမန္မာလူ႕ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္း မွ ဆရာမည္ထုိက္သူသည္ မိမိ တတ္ကၽြမ္းေသာ ပညာကုိ တပည့္တုိ႔ အား ႀကိဳးစားသင္ၾကားေပးရုံမွ် မက ....
၁။ ဆရာဟူသည္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စုံ၍ အမ်ားက အေလးဂရုျပဳအပ္သူလည္း ျဖစ္ရမည္ ။
၂။ ဆရာဟူသည္ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စုံ၍ အမ်ားက အေလးဂရုျပဳအပ္သူလည္း ျဖစ္ရမည္ ။
၃။ ဆရာဟူသည္ ပညာႏွင့္ ျပည့္စုံ၍ ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ရာ ပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ရမည္။
၄။ ဆရာဟူသည္ တပည့္မ်ားက ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး သုံးပါးတြင္ တစ္ခုခုျဖင့္
မသင့္မေလ်ာ္ ျပဳမူဆက္ဆံ ေျပာဆုိေတြးဆမႈမ်ားရွိပါက လ်စ္လ်ဴရႈမထားဘဲ
လမ္းေကာင္းလမ္းမွန္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးႏုိင္သူ ျဖစ္ရမည္။
၅။ ဆရာဟူသည္ မိမိ တပည့္မ်ား ၏ အက်ိဳးစီးပြား ကုိ လုိလား၍ သည္းခံႏုိင္သူ ၊ အမ်က္ေဒါသ ကင္းသူ ျဖစ္ရန္လည္း လုိအပ္ပါသည္။
****စာေရးဆရာ ခ်စ္စံ၀င္း၏ ....ျမန္မာေက်ာင္းဆရာ- စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၀-၁၁ .....မွ****
ဆရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရွးစာဆုိ အေက်ာ္အေမာ္မ်ား ၏ ဖြဲ႕ဆုိခ်က္မ်ား .....
ဆရာေတာ္ အရွင္မဟာသီလ၀ံသ ......
တိေလာကဟု၊ မရႏႈိင္းတူ
ဘက္မျပဴသည္ ၊ သုံးဆူ ရတနာ
မာတာပီတ ၊ ဆရာ စသား
အရွင္မ်ား ..........ဟုဖြဲ႕ဆုိခဲ့ပါသည္ ။
မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီး ......
ေရွးရႈေမတၱာ ၊ ကရုဏာႏွင့္
နာနာက်င္က်င္ ၊ အျပစ္ျမင္တုိင္း
၀မ္းတြင္မသုိ ၊ ဟုတ္တုိင္းဆုိ၍
က်ိဳးလုိစိတ္က ၊ ဆုံးမ တတ္သူ
ဆရာဟူေလာ့...ဟု
မာဃေဒ၀လကၤာ..မွာ ဆရာတုိ႔ရဲ႕ဂုဏ္အဂၤါကုိေဖၚထုတ္ပါသည္။ ဆက္လက္ၿပီး .....
ရုိေသခ်စ္ထုိက္
ခ်ီးမြမ္းထုိက္ႏွင့္ လႊဲရုိက္ဆုံးမ
ေမးသမွ်ခံ ၊ ဓမၼံနက္နဲ
ေဟာႏုိင္ျမဲ၍ က်ိဳးနည္းမတြန္႕
ခုႏွစ္ခန္း ႏွင့္ ျပည့္လွ်မ္းညီညာ
ျမတ္ဆရာ.........ဟု ထပ္မံ ဖြဲ႕ဆုိခဲ့ပါသည္။
သိဂၤါေလာ၀ါဒ သုတ္တြင္ ဆရာ၀တၱရားႏွင့္ ပတ္သက္၍
အတတ္လည္းသင္
ပဲ့ျပင္ဆုံးမ
သိပၸမခ်န္
ေဘးရန္ဆီးကာ
သင့္ရာအပ္ဖုိ႔
ဆရာတုိ႔က်င့္ဖုိ႔ ၀တ္ငါးျဖာ ...ဟု ေရးသားထားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဘူးတဲ့ကဗ်ာေလးထဲမွာလည္း ဆရာေတြအတြက္ ဒီလိုသတိေပးထားတယ္
သတိ
ေဆးအပ္ကိုင္လက္
အမွားဖက္က
ေၾကြပ်က္ခႏၶာ
တစ္ေယာက္သာတည့္
ေျမျဖဴကိုင္လက္
အမွားဖက္က
ေၾကြပ်က္ဆိတ္သုဥ္း
ဘဝဆံုးမည္
အားလံုးနိမ့္က် လူ႔ေလာက။
ကဲေျပာခ်င္တာေတြ ေရးခ်င္တာေတြလည္းကုန္ၿပီ ေနာက္ဆံုးပိတ္အေနနဲ႔ မိမိဆရာျဖစ္တဲ့ဆရာေတာ္ဦးနေႏၵာဘာသေရးစပ္သီကုံုးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႔ပဲနိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ။
ဓမၼစကူးလ္ေပၚလာၿပီ
ျပည္ျမန္မာသာယာေစဖို႔
ဓမၼစကူးလ္ေပၚလာၿပီ
အသိဥာဏ္ေတြဖြံ႔ၿဖိဳးေစဖို႔
ပို႔ၾကကိုယ္စီ။
ျမတ္ဗုဒၶ.....ဘာသာတံဆိပ္
ခပ္ႏွိပ္ၾက.....တို႔ျမန္ျပည္
သိေစကြဲ႔လူအမ်ား
လူငယ္ေတြ
ဘာသာခ်စ္ေစဖို႔
(တို႔ၿမိဳ႕ရြာ) ဓမၼစကူးလ္မွာလ
အရာရာမခက္ခဲရေလေအာင္
ဆရာဒကာ
ညီညာစြာလက္တြဲလို႔ရယ္
ႏြဲ...ႏြဲ...ႏြဲ ၾကစို႔လား။
အားလံုးပဲစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ့္၏က်န္းမာျခင္းျပည့္စံုၿပီး
အမ်ားအက်ိဳးကိုဆထက္ထမ္းပိုးသယ္ရြက္ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
လူမုန္း (ဓမၼေရာင္စဥ္)
9:19 AM
အရွင္နေႏၵာဘာသ (ဓမၼေရာင္စဥ္)
