5:47 AM
အရွင္နေႏၵာဘာသ (ဓမၼေရာင္စဥ္)
သံစဥ္ – ေနထြဏ္းဦး
စာသား – တကၠသိုလ္ကိုသု
ေတးဆို – ရႊန္းလဲ့ေအာင္
သ႐ုပ္ေဆာင္ – ဓမၼစကူးလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား
Monday, March 21, 2016
ဓမၼစကူးလ္ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာ
သံစဥ္ – ေနထြဏ္းဦး
စာသား – တကၠသိုလ္ကိုသု
ေတးဆို – ရႊန္းလဲ့ေအာင္
သ႐ုပ္ေဆာင္ – ဓမၼစကူးလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား
ဖိတ္ေဖၚပါသည္ဓမၼစကူးလ္
ဖိတ္ေဖၚပါသည္ဓမၼစကူးလ္
ေတးေရး – ခင္ေမာင္ပါ (မဇၥ်ိမလႈိင္း)
သံစဥ္ – ခင္ေမာင္ပါ (မဇၥ်ိမလႈိင္း)
ေတးဆို – ရႊန္းလဲ့ေအာင္ (အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အႏုပညာတကၠသိုလ္ – ရန္ကုန္)
သ႐ုပ္ေဆာင္ – ဆရာဦးစိန္ျမင့္ေအာင္ႏွင့္ ဆရာ/ ဆရာမမ်ား ဦးေဆာင္ေသာ လြတ္လပ္ေရးေက်ာင္းမွ ဓမၼစကူးလ္ေက်ာင္းသား/ ေက်ာင္းသူမ်ား
သံစဥ္ – ခင္ေမာင္ပါ (မဇၥ်ိမလႈိင္း)
ေတးဆို – ရႊန္းလဲ့ေအာင္ (အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အႏုပညာတကၠသိုလ္ – ရန္ကုန္)
သ႐ုပ္ေဆာင္ – ဆရာဦးစိန္ျမင့္ေအာင္ႏွင့္ ဆရာ/ ဆရာမမ်ား ဦးေဆာင္ေသာ လြတ္လပ္ေရးေက်ာင္းမွ ဓမၼစကူးလ္ေက်ာင္းသား/ ေက်ာင္းသူမ်ား
" ဒုလႅဘႏွင့္ အာပတ္"
ယခုအခ်ိန္က ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးမို႔ သႀကၤန္အခ်ိန္ကလည္းနီးကပ္လာပါၿပီ၊ သႀကၤန္တြင္းသကၤန္းစီးမည့္ ဒုလႅဘပဥၨင္းေလာင္းမ်ားအတြက္ ဒီစာေတြဖတ္မိရင္ တစ္စံုတစ္ခုေသာအတိုင္းအတာေလာက္အထိေတာ့ အက်ဳိးရွိမည္ထင္ပါသည္။
(မသိ မတတ္
မျဖစ္ရေလေအာင္ ဖတ္ပါ မွတ္ပါ ေလ့လာပါ ဗဟုသုတအသိဉာဏ္တုိးခ်င္လွ်င္
မပ်င္းပါနွင့္ ဖတ္ပါ၊ ဖတ္ျပီးရင္လဲ
သူမ်ားေတြလဲ ကုိယ္သိသလုိ သိရေလေအာင္ Share လုိက္ပါ)
တန္ခူးလ၏
ပူျပင္းမႈေအာက္တြင္ ဒုလႅဘကိုယ္ေတာ္မ်ား အခန္းတြင္၌ ေအာင္းမေနႏုိင္ၾကေတာ့။ ေက်ာဗလာႏွင့္
ကုိယ္႐ံုသကၤန္းမကပ္ႏိုင္သူ၊ အံသကိုဋ္ႏွင့္ ေနသူမ်ားျဖင့္ အရိပ္ရအပင္မ်ားေအာက္တြင္ ဟုိတစ္စု ဒီတစ္စု ေတြ႔ေနရသည္။
ေႏြရာသီကာလ
၊ သႀကၤန္ကာလကို ရဟန္းဝတ္ျဖင့္ ကုန္လြန္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေရာက္ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕က ယၾတာေခ်ရန္၊ အခ်ိဳ႕က သႀကၤန္တြင္း အျပင္ထြက္လည္လ်ွင္ ေငြကုန္၍ အႏၱရာယ္လည္းမ်ားသျဖင့္ သႀကၤန္ခိုရန္၊ အခ်ိဳ႕ကတရားစခန္းဝင္ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။
ဝင္လာလိုက္သည္မွာ
တဖြဲဖြဲ။ ေခတ္မီေသာ ေယာက်္ားေလးတိုင္း ဒုလႅဘဝတ္ၾကသည္ဟု ဆိုရမ ေလာက္ပင္ ျဖစ္သည္။ ရခိုင္စည္ေတာ္သံႀကီးႏွင့္
အဆိုေတာ္ဦးေမာင္သိမ္း၏ " သာသနာ့အေမြခံ " ရခိုင္သီခ်င္းသံျဖင့္ ရွင္ေလာင္းလွည့္ေနသည္မွာလည္း
မကုန္ႏိုင္ေသး။ တစ္ရက္တည္းပင္ ၃၆ ပါး သိမ္ဝင္သည္။ ဗုဒၶဘာ သာရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔၏ အလွဴအတန္းရက္ေရာမႈ၊
သာသနာျမတ္ႏိုးမႈဟု ေျပာရ မည္ထင္သည္။
" ဦးဇင္း
- ရဟန္းေတြမ်ားလွခ်ည္လားဘုရား၊ ဒုလႅဘေတြထင္တယ္ "
" ဟုတ္တယ္ကြ
- မင္းေကာ ဒီႏွစ္မဝင္ဘူးလား "
" ဝင္မယ္ဘုရား
- ဒါေပမယ့္ တပည့္ေတာ္ကို ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး ဆံုးမဖူးတယ္။ ရဟန္းမဝတ္ခင္ ရဟန္းေတြသိသင့္
သိထုိက္တဲ့ ဝိနည္းေတြ ေလ့လာရမယ္။ ဒါမွ အက်ိဳးမ်ားမယ္တဲ့။ ခါတိုင္းႏွစ္ေတြေတာ့ ဘုမသိ
ဘမသိ ဝင္လိုက္တာပဲဘုရား၊ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေလ့လာၿပီးမွ ဝင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ ဦးဇင္းဆီမွာက
စာအုပ္ ေတြေပါေတာ့ တပည့္ေတာ္သိသင့္တာေလးေတြ ေပးဖတ္ပါဘုရား။ ၿပီးေတာ့ ေမးခ်င္တာေလးေတြလည္းရွိလာတယ္ဘုရား "
" စာအုပ္ေပးဖတ္တာကေတာ့
ရပါတယ္။ သာသနာေရးဝန္ႀကီးဌာနကထုတ္တဲ့ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ ၂၂၇ - သြယ္ဆိုတာ ယူဖတ္ေပါ့။ ေမးခြန္းကေတာ့
မင္းေမးၾကည့္ေလ။ ငါသိတာနဲ႔ တည့္တည့္တိုးရင္ေတာ့ ေျဖရတာေပါ့။
" တင္ပါ့ဘုရား၊
ဒီလိုပါ တပည့္ေတာ္တို႔ သိမ္ဝင္ၿပီးရဟန္းခံတဲ့အခါ သိမ္ကအထြက္မွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြက ဝတၳဳပစၥည္းေတြ
ေလာင္းလႈၾကတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီလို ထြက္တဲ့အခါမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက အရင္မထြက္ဘဲ တပည့္ေတာ္တို႔ကို
ဘာျဖစ္လို႔အရင္ထြက္ခိုင္းတာလဲဘုရား။ ၿပီးေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကလည္း ၿပီးမွလႈရင္လည္း ရရဲ႕သားနဲ႔
သိမ္အထြက္ကိုမွ ဘာျဖစ္လို႔ လာလွဴရတာလဲဘုရား"
" ေအး၊
ဘုရားရွင္လက္ထက္က သိမ္ထြက္ေလာင္းလွဴတာတို႔၊ ရဟန္းအသစ္ကို သိမ္အရင္ကထြက္ ခိုင္းတာတို႔
ရွိ - မရွိေတာ့ ငါလည္းေသခ်ာမသိဘူး။ ငါၾကားဖူးသေလာက္ေတာ့ ရဟန္းအသစ္ေတြကို သိမ္ကအ ရင္ထြက္ခိုင္းတာက
ဒီအခ်ိန္မွာ သူကအာပတ္အားလံုးမွစင္ၾကယ္သူ ျဖစ္ေနလို႔ပဲ။ ရဟန္းခံေပးတဲ့အခါ ဥပဇၩာယ္ဆရာရယ္၊
အႏုသာသနဆရာရယ္၊ ကမၼဝါဖတ္မယ့္ပုဂၢိဳလ္ရယ္၊ အျခံရံသံဃာေတြမွာက အာပတ္္ေတြ ရွိေနႏိုင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းအသစ္ကို ဦးစားေပးလိုက္တာပဲ။ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကလဲ သီလသန္႔ရွင္းေနတဲ့ ျပဳသစ္စရဟန္းကို
ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ေလာင္းလွဴခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိမ္အထြက္ေစာင့္လွဴတာ။
" ဒါက
ငါ့ကို ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ေျပာျပတာ။ မင္းေမးသလိုပဲ။ အခ်ိဳ႕က ဘာေၾကာင့္ေလာင္းလွဴ လဲဆိုတာကို
မသိၾကဘူး။
" ဒီအယူအဆတိုင္း
မွန္တယ္ဆိုရင္ စဥ္းစားစရာေတြ ရွိတယ္။ မင္းခဏခဏ ရဟန္းဝတ္ေနေတာ့ သိ သင့္တယ္ထင္လို႔ ငါေျပာျပမယ္။
ရဟန္းေတြရဲ႕ အာပတ္ကိစၥပဲ။
" ရဟန္းေတြမွာ
သိသင့္တဲ့ အာပတ္ေတြရွိတယ္။ အာပတ္ဆိုတာက ' ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ အမိန္႔အာ ဏာေတာ္ကို က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္
အျပစ္သင့္ေရာက္ျခင္း ' ကိုေျပာတာ။ ' အာပတ္သင့္တယ္ 'ေပါ့။
" အာပတ္
၇- ပံုရွိတယ္။
(၁) ပါရာဇိကအာပတ္ - ရဟန္းဘဝမွ ဆံုး႐ံႈးေသာအျပစ္၊
(၂) သံဃာဒိသိသ္အာပတ္
- ရဟန္းအပါး (၂၀) အထိ သံဃာက ဝိုင္းဝန္းေစာင့္ေရွာက္ေပးမွ ကုစား၍ရေသာအျပစ္ ၊
(၃) ထုလႅစဥ္းအာပတ္ - သံဃာ့ဒိသိသ္ေအာက္ ႀကီးေသာအျပစ္၊
(၄) ပါစိတ္အာပတ္ - ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလ်ာ့က်ေစေသာ
အျပစ္၊
(၅) ပါဋိေဒသနီအာပတ္ - သီးျခားထုတ္ေဖာ္ေျပာရေသာအာပတ္၊
(၆) ဒုကၠဋ္အာပတ္ - မေကာင္းေသာ
လုပ္ေဆာင္ခ်က္အျဖစ္ လူအမ်ားကဲ့ရဲ႕ဖြယ္အျပစ္၊
(၇) ဒုဗၻာသီအာပတ္ - မေကာင္းေသာ ေျပာဆိုခ်က္အျဖစ္
လူအမ်ား ကဲ့ရဲ႕ဖြယ္အျပစ္တို႔ပဲ။
" အဲဒီခုႏွစ္ပံုမွာ
ပါရာဇိကနဲ႔ သံဃာဒိသိသ္ကို ' ဂ႐ုကအာပတ္ ' ႀကီးေလးေသာအျပစ္လို႔ သတ္မွတ္တယ္ ။
ပါရာဇိက
(၄) ပါးရွိတယ္။ အၾကမ္းအားျဖင့္ေျပာမယ္။
(၁) ေမထုန္မွီဝဲမႈ၊
(၂) သူတစ္ပါးပစၥည္းခိုးမႈ၊
(၃) လူသတ္မႈ၊
(၄) စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္မရဘဲ ရတယ္လို႔ေျပာၾကားမႈပဲ။
ဒီအာပတ္တစ္ခုခုက်ဴးလြန္မိရင္
ရဟန္းမဟုတ္ ေတာ့ဘူး။
သိမ္ထဲမွာတင္ထားတဲ့သိကၡာ အလိုလိုေလ်ာက်သြားၿပီး ေနာင္လည္း ဘယ္ေတာ့မွရဟန္းျပန္ခံလို႔
မရေတာ့ဘူး။
" သံဃာဒိသိသ္အာပတ္က
(၁၃) ပါးရွိတယ္။
( ၁) လံု႔လျပဳ၍သုတ္လႊတ္မႈ၊
( ၂) မာတုကာမကို ကိုင္တြယ္သံုးသပ္မႈ၊
( ၃)
ညစ္ညမ္းစကားေျပာဆိုမႈ၊
( ၄) ေမထုန္မလွဴခံမႈ၊
( ၅) ေအာင္သြယ္မႈ၊
( ၆) အဂၤေတအ ေခ်ာကိုင္လမ္းေလ်ွာက္မႈ၊
( ၇) ေက်ာင္းေဆာက္လို၍ သစ္ပင္ခုတ္မႈ၊
( ၈) သူတစ္ပါးကို ပါရာဇိကျဖင့္ အေၾကာင္း မဲ့ စြပ္စြဲေျပာဆိုမႈ၊
( ၉) အမည္၊ အမ်ိဳးအႏြယ္တစ္ခုခုျဖင့္ အေၾကာင္းျပ၍ ပါရာဇိကျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲမႈ၊
(၁၀) သံဃာသင္းခြဲမႈ၊
(၁၁) သံဃာသင္းခြဲမႈကို အားေပးေနာက္လိုက္ျပဳမႈ၊
(၁၂) အတူေနရဟန္း၏
ဆိုဆံုးမမႈကို မနာ ခံမႈ၊
(၁၃) ဒကာ၊ ဒကာမတို႔၏ သဒၶါတရားကို ဖ်က္ဆီးမႈတို႔ ျဖစ္တယ္။
" တစ္ခုခ်င္းသေဘာက္ို
အေသခ်ာသိခ်င္ရင္ေတာ့ ၂၂၇ သြယ္ ဝိနည္းစာအုပ္ဖတ္။
" ဦးဇင္း
အဓိကေျပာလိုတာက သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ပဲ။ လံု႔လျပဳၿပီး သုတ္လႊတ္တာ၊ မာတုကာမကို ကိုင္တြယ္သံုးသပ္တာ၊
မာတုကာမကို ညစ္ညမ္းစကားေျပာတာေတြဟာ သတိမရွိရင္ ျဖစ္လြယ္တယ္ကြ "
" ဟုတ္တယ္ဘုရား၊
တခ်ိဳ႕ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေရွ႕ကလာရင္ ေခတ္စကား လံုးေတြနဲ႔ လုိက္စၾကတယ္။
ဘာေကာင္းတယ္၊ ညာေကာင္းတယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့ဘုရား "
" ေအး..အဲဒီလိုလိုက္စလို႔
ဟုမိန္းကေလးက နားလည္လိုက္ရင္ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သင့္ၿပီပဲ။ ဒီအာ ပတ္က ႐ိုး႐ိုးေဒသနာၾကားလို႔မရေတာ့ဘူး။
မင္းရဟန္းဝတ္တုန္းက ဘုရားဝတ္တက္ရင္ ဆရာေတာ္က ေဒသ နာၾကားခိုင္းတယ္ မဟုတ္လား။ ' အဟံဘေႏၱ
သဗၺအာပတၱိေယာ ' ဆိုၿပီးေတာ့ေလ "
" တင္ပါ
မွတ္မိပါတယ္ဘုရား "
" ေအး
- အဲဒီလိုၾကားတာက က်န္တဲ့အာပတ္ေတြပဲ ေက်တာ။ သံဃာ့ဒိသိသ္အာပတ္ကမေက်ဘူး။ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္တစ္ခုခု
သင့္ေနမိၿပီဆိုရင္ အဲဒီေန႔မွာ ေဒသနာၾကားထားရတယ္။ ေဒသနာၾကားတယ္ဆုိ တာ မိမိအျပစ္ကိုဝန္ခံတာ။
ေဒသနာမၾကားဘဲ သိသိနဲ႔ ဖံုးကြယ္ထားမယ္ဆိုရင္၊ ဖံုးကြယ္ခဲ့တဲ့ရက္အတိုင္း ပရိ ဝါသ္ေစာင့္တည္ရတယ္။
ၿပီးရင္ မာနတ္ေျခာက္ရက္က်င့္ရတယ္။ ၿပီးမွ အမၻာန္သြင္းတယ္။ ဒါမွေက်တာ။
ပရိဝါသ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ
မိမိသင့္တဲ့အျပစ္ကို ထက္ဝန္းက်င္စင္ၾကယ္ေအာင္ သံဃာေတာ္ေတြထံမွာ ဖြင့္ဟဝန္ခံတာပဲ။ ဒါက
႐ိုး႐ိုးနဲ႔ေတာ့မရဘူး။ သိမ္ထဲမွာ အနဲဆံုးရဟန္းေလးပါး ကမၼဝါစာနဲ႔ စနစ္တက်လုပ္ ရတယ္။
ႏွစ္ရက္ဖံုးလႊမ္းထားရင္ ႏွစ္ရက္ စသည္ျဖင့္ က်င့္ရတယ္။ ဝရိဝါသ္ေစာက္တည္တဲ့ရက္ ေစ့တဲ့အခါက်
မွ သိမ္ထဲမွာ ကမၼဝါစာနဲ႔ မာနတ္ယူရျပန္တယ္။ မာနတ္ဆိုတာက ကိုယ့္ရဲ႕သီလအေပၚမွာ အျခားရဟန္းေတာ္
ေတြက ျမတ္ႏိုးမႈရွိေစရန္ က်င့္သံုးျခင္းကိုေခၚတာ။ မာနတ္ေျခာက္ရက္ၿပီးမွ သံဃာအပါး (၂၀)
နဲ႔ သိမ္ထဲမွာ ကမၼဝါစာဖတ္ၿပီး သမၻာန္သြင္းရတယ္။ အဗၻာန္သြင္းတယ္ဆုိတာက ရဟန္းအာပတ္စင္ၾကယ္မႈကို
အသိအမွတ္ ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ သံဃာ့အလယ္သို႔ ေရွး႐ႈျပန္ေခၚျခင္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို စနစ္တက်ခုစားမွ
ဒီအာပတ္က ေက်တာ "
" အား..ေတာ္ေတာ္ေလးနက္တာပဲေနာ္
ဘုရား "
" ဒါမင္းကို
အက်ဥ္းရွင္းျပတာ။ ဒီအာပတ္ေတြရွိေနရင္ မဂ္ဖိုလ္မရေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါေတြ ရွင္းျပရတာနဲ႔ ငါတို႔စကားဦးတည္ခ်က္ေတာင္
ေပ်ာက္သြားအံုးမယ္ "
" ဒုလႅဘတစ္ပါးဆိုပါေတာ့ကြာ၊
သူဒီအာပတ္တစ္ခုခု က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီး အာပတ္ကိုမကုစားဘဲ လူထြက္ သြားတယ္ဆိုပါေတာ့။ ေနာက္တစ္ခါ
ရဟန္းျပန္ဝတ္ရင္ ဒီအာပတ္က ျပန္ေပၚတယ္ကြ။ ဒီလိုဆိုရင္ မင္းအစက ေမးခဲ့သလို သိမ္ကထြက္တဲ့အခါ
သီလျဖဴစင္သူလို႔ အသိမွတ္ျပဳလုိ႔ ရပါ့မလား "
" အင္း
- ဦးဇင္းေျပာမွ တပည့္ေတာ္စဥ္းစားမိေတာ့တယ္။ ဟုတ္တာေပါ့။ သီလျဖဴမျဖဴဆိုတာ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ပဲ
သိမွာေပါ့။ ဒုလႅဘေတြ သတိထားစရာပဲ "
" ဒါဆို
တပည့္ေတာ္ထပ္ေမးမယ္ဘုရား၊ ရဟန္းေတြကို သိကၡာထပ္တဲ့အခါမွာလည္း အဲဒီသိကၡာအထပ္ ခံရဟန္းကို
ေရွ႕ဆံုးကထြက္ခိုင္းတာပဲမဟုတ္လား။ အကယ္၍ သူ႔မွာ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ရွိေနတယ္ဆိုရင္ ဒီအာပတ္ကေက်ၿပီး
ျဖဴစင္သူျဖစ္သြားေရာလား။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုအရင္ထြက္ခိုင္းတာလား "
" ဒီလိုရွိတယ္ကြ၊
သိကၡာထပ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ညစ္ႏြမ္းေနတဲ့သီိလကို ျဖဴစင္ေအာင္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။
ရဟန္းခံတဲ့အခါ ျပည့္စံုရမယ့္ အဂၤါငါးခ်က္ ရွိတယ္။
(၁) ဝတၳဳ ဆိုတဲ့ ရဟန္းေလာင္း၊
(၂)
ဉာတ္ ဆိုတဲ့ သတိေပးခ်က္၊
(၃) အႏုသာသန ဆိုတဲ့ကမၼဝါစာရယ္၊
(၄) သီမာ ဆိုတဲ့ သိမ္ရယ္၊
(၅) ပရိသာ ဆိုတဲ့ ဥပဇၩာယ္နဲ႔ ကာရကသံဃာပရိသတ္ရယ္ ျပည့္စံုရတယ္။
" ဝတၳဳ
ဆိုတဲ့ရဟန္းေလာင္းကေတာ့ ရွိေနၿပီ၊ ဥပဇၩာယ္ဆရာပါဝင္တဲ့ သံဃာေတြထဲမွာ ပါရာဇိကက်ၿပီး သားရဟန္းပါဝင္ေနလို႔
သတ္မွတ္သံဃာအရည္အတြက္မျပည့္ရင္ ရဟန္းခံကံမေျမာက္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကမၼဝါ ဖတ္တဲ့အခါမွာလည္း
သတ္မွတ္ထားတဲ့ နည္းစနစ္အတိုင္းဖတ္ရတယ္။ အဲဒီလို မဖတ္ႏိုင္ရင္လည္း ရဟန္းခံတာ ကံမေျမာက္ျပန္ဘူး။
ေနာက္ သိမ္မွာလည္း ျပႆနာရွိႏိုင္တယ္။ သိမ္က သိမ္အဂၤါရပ္နဲ႔မညီတဲ့ မသန္႔ရွင္းတဲ့ သိမ္ပ်က္ျဖစ္ေနရင္လည္း
ကံပ်က္ျပန္ေရာ။ ဒါေတြက ႐ုတ္တရက္သိရွိႏိုင္တဲ့အရာေတြ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီိလိုသံ သယေတြ ရွိႏိုင္တဲ့အတြက္
ပိုၿပီးသန္႔ရွင္းသြားေအာင္ ၊ အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္စိတ္လံုျခံဳမႈရေအာင္ သံသယကင္း သြားေအာင္
သိကၡထပ္ျခင္း ျပဳၾကတာပါ "
" ဒါဆို
အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းအသစ္သေဘာမ်ိဳး သတ္မွတ္ၿပီး သိမ္ကအရင္ထြက္ခိုင္းတာေပါ့ေနာ္ "
" အဲဒီသေဘာလို႔ပဲ
ေျပာရမွာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြက ေနခ်င္သလိုေနၿပီး သိကၡာ ထပ္လိုက္မွပဲ
သန္႔သြားတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတယ္ "
" အခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို
အႀကိမ္ႀကိမ္သိကၡာထပ္တာကေကာ ဘုရား "
" ဒါကေတာ့ကြာ၊
ရဟန္းတပါးနာမည္ႀကီးလာၿပီဆိုရင္ ရဟန္းဒကာခံခ်င္တဲ့သူေတြ ေပါလာတယ္ေလ။ အဲဒီအတြက္ သိကၡာထပ္ၿပီး
ရဟန္းဒကာ၊ ပစၥည္းေလးပါးဒကာအျဖစ္ ခံယူတာပဲ။ အမွန္ကေတာ့' တပည့္ေတာ္ တို႔ကို ပစၥည္းေလးပါး
ဒကာအျဖစ္ မွတ္ယူေတာ္မူပါ။ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာင္းယူေတာ္မူပါ ' လို႔ ေလ်ွာက္ ထားရင္လည္း
ျဖစ္တာပါပဲ။ သိကၡာထပ္လိုက္လို႔ အဲဒီရဟန္းသိကၡာ ပိုမတက္သြားပါဘူး။ သင့္ေနတဲ့အာပတ္လည္းေက်မသြားပါဘူး။
"ၿပီးေတာ့
သိမ္ထဲက ဘယ္ရဟန္းအရင္ထြက္ထြက္ အေရးမႀကီးပါဘူး။ ငါအပါဝင္ ရဟန္းသံုးပါး ပရိ ဝါသ္ေစာင့္တုန္းကဆို
ေနာက္ဆံုးအဗၻာန္သြင္းေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္သံဃာ့နာယက ဆရာေတာ္ေတြ၊ ေထရ္ႀကီးဝါႀကီး ဆရာေတာ္ႀကီးေတြပါတယ္ကြ။
ပရိဝါသ္ဦးေဆာင္လုပ္တဲ့ ဆရာေတာ္က သိမ္ထဲကထြက္တဲ့အခါ ဒကာ၊ ဒကာမ ေတြ ပစၥည္းေလာင္းလွဴမလို႔
ေစာင့္ေနၾကေတာ့ ဝါစဥ္ႀကီးငယ္လိုက္ပဲ ထြက္ေစတာပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အာပတ္ျဖဴ စင္မႈကို ဦးစားေပးမယ္ဆုိရင္
ငါတို႔က အျဖဴစင္ဆံုး အခ်ိန္ေပါ့ ။
" ေနာက္ၿပီး
မင္းကို သတိေပးရအံုးမယ္။ မင္းရဟန္းျဖစ္လို႔ ေဒသနာၾကားတဲ့အခါ မိမိပါးစပ္က ဆိုေနတဲ့ ပါဠိကို
အဓိပၸါယ္သိေအာင္ ေလ့လာထားဦး။ ဘာအဓိပၸါယ္မွမသိဘဲ ရြတ္ေန႐ံုနဲ႔ အာပတ္ေက်တယ္ဆုိၿပီး လုပ္မ
ေနနဲ႔။ ေဒသနာၾကားတဲ့အခါ ေနာင္အခါ ေစာင့္စည္းပါ့မယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ၾကားရတယ္။ ဒါမွ ေက်မွာ။
" ေနပါဦး
၊ မင္းက ဒီနွစ္ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဝတ္မွာလည္း "
" ဒီႏွစ္ေတာ့
တပည့္ေတာ္ ရဟန္းဝတ္နဲ႔ တရားအားထုတ္ခ်င္တယ္ ဘုရား "
" ေအး
ေကာင္းတယ္။ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ အဲဒီလုိ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ႏိုင္ရမယ္။ ဒါမွ အခ်ိန္ကုန္၊
ေငြ ကုန္တာ တန္မွာ။ မင္းကို ငါဖတ္ဖူးတဲ ဒုလႅဦးဇင္းသံုးပါး ကဗ်ာ ရြတ္ျပမယ္ "
" ဦးဇင္းသံုးပါး
"
(၁) ဒုလႅဘဦးဇင္း
သိမ္ဆင္းၿပီးေန႔၊
မေပ်ာ္ေမြ႕၍
ရက္မေစ့ခင္၊
လူထြက္ခ်င္ကာ
ၾကင္ယာဇနီး၊
ေခၚေတြ႔ၿပီးလ်ွင္
ဇြတ္ႀကီးျပင္ဆင္ခိုင္းေတာ့သည္
ဦးျပင္ဆင္ပါဘုရား။
(၂) ဒုလႅဘဦးဇင္း
သိမ္ဆင္းၿပီးေန႔၊
စိတ္ၿငီ္းေငြ႔ဟု
ပုတီးမကိုင္၊
မထိုင္တရား
တဝါးဝါးသမ္း၊
ၾကမ္းႏွင့္ေက်ာခင္း
ပ်င္းဆင္းဓုတင္က်င့္ေတာ့သည္
ဦးပ်င္းဆင္းပါဘုရား။
(၃) ဒုလႅဦးဇင္း
သိမ္ဆင္းၿပီးေန႔၊
စိတ္ၿငီးေငြ႔ဟု
လူ႔ဘဝတြင္၊
အမ်ွင္မျပတ္
တရစပ္႐ႈပ္
သူ႔အလုပ္မ်ား၊
ခုမွနားဟု
အိပ္စားႏွစ္လီ္က်င့္ေတာ့သည္
ဦးပင္စင္ပါဘုရား။
ရခဲေပစြ၊
ဒုလႅဘဟု
ဗုဒၶအေမြ၊
ခံယူေပလည္း
ဓမၼနည္းယူ၊
က်င့္မႈမရွိ
အသိမလိုက္၊
စ႐ိုက္မျပင္
အရွင္သံုးပါး၊
ပဥၥင္းမ်ားတို႔
ဘုရားအေမြ၊
မရစေကာင္း
ပါရမီေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေတာ့သည္
ဦးတင္ပါသည္ဘုရား။
( ဘိုးရာဇူ
)
" ဟား
ဟား ဟား ေကာင္းလိုက္တာ အရွင္ဘုရားရယ္။ တပည့္ေတာ္ မွတ္စုနဲ႔ မွတ္ထားဦးမယ္"
" ေအး
မွတ္လည္းမွတ္ေပါ့ကြာ၊ ကိုယ္လည္း အဲဒီအထဲမပါေစနဲ႔။ သူမ်ားေတြ ဘယ္လိုေနေန ကိုယ္မေန နဲ႔ေပါ့။
" ကဲကဲ
ဟိုမွာ ရဟန္းခံမယ့္ အဖြဲ႔လည္းေရာက္ေနၿပီ။ မင္းလည္း သိသင့္တာေလးေတြ ႀကိဳၿပီးဖတ္ထား။
ရဟန္းဘဝနဲ႔ေနစဥ္မွာ ရဟန္းေကာင္းတစ္ပါးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ့ကြာ "
" တင္ပါ့ဘုရား၊
တပည့္ေတာ္ႀကိဳးစားပါ့မယ္။ ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။ ဦးတင္ပါတယ္ ဘုရား "
" သာဓု
သာဓု သာဓု "
အရွင္ပညာသီရိ
(ရမၼာကၽြန္း)
၂၀၁၄ ခုႏွစ္
- ဇန္နဝါရီလ - အတြဲ ၁၅ - အမွတ္ ၁ - အပၸမာဒ ဓမၼရသမဂၢဇင္း
အားလံုးပဲစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုၾကပါေစ။
လူမုန္း (ဓမၼေရာင္စဥ္)
